تو آسمانى و من افتاده چون زمینم ره مى‏برم به سویت دستى اگر برآرى 

 جان شكسته‏ام را امید عافیت نیست جز آنكه با نگاهى وى را علاج دارى 

 در سایه بلندت اقبال كوته من آن بخت جاودان را دارد امیدوارى 

 اى تكیه‏گاه هستى از غربتم برون آر از تنگناى ظلمت تا اوج رستگارى 

 اى آرزوى دلها در صبح دولت تو خوش مى‏رسد به پایان، یك عمر انتظارى 

 چشمان بى‏فروغم در انتظار رویت هر جمعه مى‏شمارد یك هفته بى‏قرارى  

نظرات شما عزیزان:

لیلی

ساعت13:08---25 خرداد 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

خواهش نظربذارید!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: